Haai

Million Dollar Island - West Nalaut, ook wel Dao Island, Filipijnen

Dag 7, 8 en 9

Na anderhalve week begint iedereen meer met mensen van buiten je eigen team te praten. Tot die tijd zijn de meesten van ons druk bezig met bouwen, overleven en steeds meer zichzelf zijn. Je gaat je meer verbinden met de natuur, "het kleine meisje in jezelf vinden", zoals Daisy zo mooi zegt.

Iets meer gewend aan de ontberingen, merk ik dat we meer ruimte en oog heb voor onze omgeving. We gaan vaker langs bij andere kampen en leren steeds meer namen kennen. Naast heimwee steekt nu ook het lichamelijk en geestelijk afzien steeds meer de kop op.

Hans, 64 jaar jong, wil helemaal niet naar huis, maar moet. Wanneer je lichaam 'Ho stop, tot hier' zegt, moet je ernaar luisteren. Suikerziekte en andere kwalen maken dat hij met pijn in zijn hart het eiland verlaat.

'Het is de mooiste groep mensen die ik ooit heb meegemaakt'

Het raakt me dat hij mensen om zich heen mist, al 24 jaar single is en dolgraag een partner wil om het leven mee te delen. Wanneer hij door kamp The Eighteen liefdevol ontvangen wordt, voelt hij zich weer gezien.

Samen afzien op het eiland verbroedert. Million Dollar Island is voor Hans een bucket list dingetje. Hij merkt op: "Ik denk dat ik de afgelopen tien-vijftien jaar niet meer echt gelachen heb." Nu kan hij het wel, en krijgt de bijnaam Happy Hans.

Hij kan wel janken als hij ontdekt hoe gelukkig hij is in de groep. "Nu merk ik dat ik eigenlijk best een leuk iemand ben." Lieve Hans, daar heb jij helemaal geen anderen voor nodig. Je bent ook leuk buiten het eiland!

Hij vertelt later in de after show 'Million Dollar More' dat het hem niet gelukt is deze happy spirit vast te houden. Het is bizar om te zien hoe snel je het vrije gevoel van het eiland weer verliest, eenmaal terug in de bewoonde wereld.

Million Dollar Island - eerste spel in de arena
Million Dollar Island - Lien wint

Lien wint het eerste spel

Million Dollar Island - Danique

Hetzelfde geldt voor Danique. Door de uitzending als buitenbeentje weggezet, en op het eiland ook. Aansluiting vinden in de groep is voor haar juist heel moeilijk, naar een ander kamp lopen om even te kletsen doet ze niet zomaar.

Zoals psycholoog Jaap van Ginneken al eerder zei, om te overleven hoef je eigenlijk maar één ding te doen: zorgen dat je goed in de groep ligt. Er is eten genoeg. Niet bij kamp Supermarkt zoals we helaas nog steeds genoemd worden. Er is immers voor drie weken eten.

Veertien monden minder om te voeden, al komt ook Danique weer eten halen bij ons kamp. We noemen ons: team Hakuna Matata. We zijn er wel een beetje klaar mee dat iedereen ons maar ziet als voedselbank!

Hakuna Matata

Onderling heeft onze groep meteen een hele sterke band, we liggen geen één keer met eigen mensen in de clinch. We zijn een leuke, sterke groep. Een rustige ook, bij ons geen geschreeuw of andere ellende.

Afvaller Jordan heeft het er moeilijk mee, Het Dorp met al die kampjes. "Hakuna Matata, lijkt heel leuk allemaal." Cesar doet zijn eigen ding en heeft nergens last van. Hij baalt er vooral van dat het eiland niets lijkt te kunnen geven, qua eten.

"Er is gewoon niets te vinden en de moestuin is al geplunderd." Rivaliteit is er altijd, groep tegen groep. Mijn team is een hechte groep, ik ben blij op mijn gevoel gekozen te hebben voor deze fijne mensen.

Iedereen heeft zijn eigen versie van de realiteit. Hetzelfde glas is voor de één halfvol, en voor de ander halfleeg. Op het eiland vergeet je al snel alle luxe en focus je je meer op de simpele dingen van het leven.

Million Dollar Island - kamp Hakuna Matata

Team Hakuna Matata

Voedsel en vriendschap

Dat je onder bepaalde omstandigheden vrij snel een hechte groep kunt vormen staat buiten kijf. Het is de beste keuze om te overleven. Bijzonder is de move van Tim (Kamp Resort), om in zijn eentje terug naar Het Dorp te verhuizen.

Lonely Planet, ook wel Lovely Planet genoemd, bestaat nu nog uit vijf bijzonder mooie jonge mensen die een hele mooie, hechte club vormen.

'We goed doet, goed ontmoet'

Het eiland brengt iedereen wat anders. 'Happy Hans' kreeg zelfbevestiging; "Daar was ik niet saai, ik kreeg de bevestiging dat het allemaal wel meevalt met mij." Veel mensen krijgen heimwee. Lichamelijke ongemakken.

Mooi om te zien dat Lucky uit Kamp Mooi, ook wel Kamp Temptation, haar bandje aan Jermain geeft. Dat ze door de jungle moest om bij andere kampen en de moestuin te komen was niet aan haar besteed.

Het eerste spel maakt Lien de grote winnaar met vier bandjes, nu zijn er drie deelnemers op het eiland nul euro waard. Gaan ze D-day halen? Wanneer je geen polsbandje meer hebt op D-Day, moet je naar huis.

D-day is ongeveer op de helft, dat wordt nog spannend. Loont het de moeite om vrienden te maken en te blijven, of is het ook een kwestie van het lot of je kunt bijven?

Toon, Melanie, Hakuna Matata eet haai - Million Dollar Island

We vingen een haai!

Haai - kamp Hakuna Matata - Million Dollar Island
Haai is lekker Adriaan - Million Dollar Island

Adriaan vindt de haai erg lekker, wij allemaal! Perfect gefileerd door Dave en klaargemaakt door onder andere kok Marc. Hakuna Matata!

De grote boodschap

Naast heimwee en gedoe met de moestuin, is niet kunnen poepen een goede derde. Mensen kunnen soms een week, of zelfs twee weken niet poepen. "Het is een psychisch probleem", zegt psycholoog Jaap van Ginneken.

Bij de wilde dieren was het van belang wáár je je ontlasting deponeerde. Thuis weet je dat wel, maar zo op een eiland is dat heel wat anders. Uiteindelijk gingen de meesten poepen in de zee.

Er kwam inderdaad weleens een drol uit de richting van The Eighteen drijven...

West Nalaut, Dao Island, Filipijnen - Million Dollar Island
Psycholoog Jaap van Ginneken - Million Dollar Island

Psycholoog Jaap van Ginneken (Million Dollar More)

Vraag

Waar zou jij gaan poepen op een onbewoond eiland?

Je krijgt circa 4x per jaar inspiratie in je inbox. Wees niet bang het bericht vaker te ontvangen wanneer je meerdere keren de blogvraag invult, je e-mailadres wordt slechts één keer geregistreerd.

Naar het vorige artikel <||> volgende artikel.

© MelanieRijkers.nl