Sporttest

Eyespiration Sport Medisch Centrum Papendal

Ik zit wederom in de trein, dit keer richting Arnhem. Naast psychisch worden we ook fysiek gekeurd, bij Sport Medisch Centrum Papendal. Ook weer zo spannend! Ik ken Papendal alleen van het (sport)nieuws.

Berichten over atleten en andere in mijn ogen supergezonde mensen die daar trainen en sporten. Daar moet ik, niet bepaald sportieve Mel, naartoe?!? O my god, ik val straks vreselijk door de mand.

Dat ik psychisch niet in orde ben, en fysiek al veel te oud. Alhoewel, producent Iris zei dat ik met mijn vijftig jaar niet de oudste ben. Ik weet wel dat ik zeker niet de sportiefste deelnemer zal zijn.

Lifestyle

Ter voorbereiding vragen wij graag uw aandacht voor het volgende:
1. Wij willen u vragen om de vragenlijst Sport Medisch Onderzoek in te vullen en mee te nemen naar uw afspraak.
2. De duur van het onderzoek bedraagt ongeveer twee uur.
3. U kunt eten zoals u gewend bent voor een sportactiviteit of training.

"Eten zoals ik gewend ben." Met het oog op de fysieke activiteit tijdens een inspanningstest op de fiets, besluit ik bewust wat meer te eten. Wat eten sporters ook weer? Bananen en eiwitten, ook ik heb sinds deze zomer skyrr ontdekt, lekker!

Het voorgaande jaar ben ik ruim tien kilo afgevallen, en daar wil ik mee doorgaan. Terug naar een lijf wat lekker kan lopen, wil mezelf niet meer 'opgesloten' voelen in mijn lichaam. Ik wandel veel en ik wil me nog meer, of beter gezegd, helemaal mezelf voelen.

Zoals mijn vriend, bodybuilder sinds zijn zestiende, zegt: "Je volgt geen diëet, maar een lifestyle." Mede door zijn tips eet ik nu geen vijf keer per dag iets gezonds, maar zelfs zes keer. En val nog steeds af. Hoe dan?! Voor mezelf kiezen helpt enorm.

Eyespiration Million Dollar Island Papendal Sporttest

De assistente die mijn maten neemt zucht: "Ik ben juist tien kilo aangekomen door Corona". Het moment dat ik op de weegschaal stap en 79,9 kilo blijk te wegen, staat voor altijd in mijn geheugen gegrifd: ik zit (weer) onder de 80!

Ik kijk door een oogmeetapparaat, ik blaas lucht voor de longinhoudmeting en stap op de fiets. Ik voel me prima, al is de inspanningstest geen pretje door het keiharde sportzadel van de fiets. Ook slipt mijn been steeds een beetje weg, de ene knie is niet zo sterk als de andere.

Later bespreekt de sportarts de resultaten en mijn streefgewicht. Volgens de BMI moet ik naar 71 kilo of lager en ik heb al zo'n dunne armen. Hij vindt 75/76 kilo een mooi getal is voor mijn lijf, en daar sluit ik me met een blij gezicht bij aan.

Dat gaat me lukken! Met het oog op het eiland-verblijf en de bijbehorende honger zal ik tegen de tijd van vertrek toch ook weer meer moeten gaan eten, wil ik het volhouden. Daarover later meer.

Ik ben blij met de uitslag. Mijn cholesterol, bloedwaardes, urine, longinhoud, alles is goed, ik zie zelfs 150-140. Niets staat deelname aan dit programma in de weg!

'Dat heb ik helemaal zelf gedaan'

Het voelt goed de bevestiging te krijgen dat ik goed in mijn vel zit. Ook al heb ik een knie met kraakbeenletsel, ik ben goedgekeurd. Wat nou, niet sportief?

Ik hou van lopen. Wandelen, niet rennen, kilometers maken op het strand van Scheveningen. De hele zomer loop ik de halve dag, geef mijn hersenspinsels aan de wind mee of spoel ze weg in de zee.

Leer mezelf een nieuw voedingspatroon aan waarmee ik elke maand één kilo afval. Langzaam? Ja. Maar daardoor heel goed vol te houden, en: met blijvend resultaat. Ik wil nooit meer zo dik zijn.

Eyespiration wandeling langs de dijk Gendt/Doornenburg

Familiebezoek

Opgetogen ga ik na de uitslag op bezoek bij mijn peettante. In Gelderland zijn doet me goed. Kerngezond zijn en mijn familie weer eens zien. Door Corona hebben we vooral met elkaar gebeld, samen in de tuin bijpraten is toch net wat leuker.

Mijn oom besluit dat we gaan barbecueën. Ook de andere zus van mijn moeder wordt uitgenodigd. Zo is dit een dag met een gouden randje. De zussen van mijn moeder zitten qua fysiek ook al jaren op een mooi gewicht. We barbecueën met veel salades, wat brood en 2-3 stukjes vlees. Zo kan het ook en net zo gezellig.

Het is fijn even bij familie te zijn, mijn moeder leeft al ruim dertig jaar niet meer. Ik kijk graag naar haar zussen, stel me voor dat mijn moeder een mix is van hun twee.

Mam, wat zou je trots zijn! Op mij, op ons.

Doornenburg zen, tuinwandeling
Doornenburg boomhut, Million Dollar Island gevoel

De boomhut op 11 meter hoogte. Mijn oom had zin in een uitdaging.

Million Dollar Island gevoel, wat een uitzicht!

Doornenburg boomhut, Million Dollar uitzicht over de dijk

En jij? Welke familieleden kun jij niet missen, mocht je naar een onbewoond eiland vertrekken?

Wie kun jij niet missen?

Je krijgt circa 4x per jaar inspiratie in je inbox. Wees niet bang het bericht vaker te ontvangen wanneer je meerdere keren de blogvraag invult, je e-mailadres wordt slechts één keer geregistreerd.

Naar het vorige artikel <||> volgende artikel.

© MelanieRijkers.nl