Ik zit erbij!
Gefeliciteerd! Je bent net gebeld dat je met één been op het eiland staat en weer een ronde verder bent in ons castingsproces.
Je hoort nu bij een zeer selecte groep deelnemers die een hele grote kans maakt om daadwerkelijk naar het eiland te gaan. Voordat we je definitief uitsluitsel kunnen geven moet je nog een paar dingen doen.
Allereerst vragen we je om (1) vrij te nemen van je werk. Daarnaast moet je je ter voorbereiding op het avontuur (2) in sportcentrum Papendal medisch laten keuren en (3) langs een psycholoog.
Met één been
Na deze ronde volgt verder overleg met de zender en de producent om een definitief besluit nemen over de 100 deelnemers die naar het eiland gaan.
De voorbereidingen kunnen beginnen! Het eiland ligt in de Filipijnen, het is er heet, vochtig met volop beestjes. Meer wordt niet bekend gemaakt.
De afspraken voor de psycholoog en sporttest duren nog even, ik ga alvast winkelen. De mensen die mij kennen weten dat dit niet mijn hobby is.
Ik begin eerst maar eens met badkleding. Wat de productie niet weet, is dat ik het voorgaande jaar 10 kilo ben afgevallen. Dat vraagt om een nieuwe zwembroek! Of beter gezegd: twee!
Eenmaal in het pashok ga ik weer twijfelen. Jeetje, ben ik dat? Moet ik echt in een bikini over dat eiland hobbelen? Zal ik dan toch maar een badpak doen? Ik word nu al gek van de keuzestress.
En we zijn er nog lang niet! Er moet nog heel veel geregeld worden. VOG, inentingen, werkgeversverklaring. Die laatste kan ik als zelfstandig ondernemer zelf schrijven natuurlijk.
Ik vind uiteindelijk een sportief model waarbij je meerdere broekjes en topjes kunt combineren. Ik ga voor een groter, braaf model wat meer lijf bedekt en niet verschuift tijdens het zwemmen, en een kleiner model om mee te zonnen.
Zonnen ... hebben we daar wel tijd voor? vraag ik me af. Met de beelden van Robinson in mijn achterhoofd denk ik van wel. Het is vooral de verveling die heel heftig kan toeslaan, lees ik in interviews van ex-deelnemers.
Verveling verwerk ik met in het moment zijn. Bewust even zitten en kijken naar wat er is. Wat zie ik, hoor ik, ruik ik? Ik stel me voor dat ik op het eiland onder een palmboom lig, starend over de zee.
Ik baal nu al als een stekker dat ik mijn camera niet mee mag nemen! Wat een hoop mooie plaatjes zal ik moeten laten schieten ... gelukkig is er de 'mind picture' techniek.
Zonder camera
Na dit jaren tegen mijn studenten gezegd te hebben, zal ik er nu zelf aan moeten geloven: 'Wanneer je geen camera of telefoon bij de hand hebt, of net te laat bent om het mooie moment vast te leggen, maak dan een mind-picture.'
Mind-pictures zijn geluksgevoel-momenten die je waarneemt en bewust opslaat in je brein. Mooie beelden die je in je hoofd bewaard versterken je innerlijke kracht. Ze zijn de tegenpool voor negatieve gedachten en gevoelens, die zoveel heftiger voelen dan fijne, prettige emoties.
'Je hebt gevoelens, emoties hebben jou'
Met 99 anderen naar een onbewoond eiland. Gaat het me stress opleveren of kan ik ook mijn zen momenten vinden? Ik hoop dat laatste. Helemaal naar de Filipijnen afreizen om vervolgens naast afzien ook nog eens in de stress te zitten is het laatste wat ik wil.
Laat mij maar puur zijn, in het nu aanwezig zijn. Zonder te oordelen of labelen ben ik pas echt vrij.
Help! Het past niet in één tas.
Wat mag niet mee
NIET mee naar het eiland:
- Elektronica
- Eten en drinken
- Batterijen of apparaten die op batterijen werken. Geen telefoons, horloges, etc.
- Aanstekers of andere apparaten waar je vuur mee maken kunt
- Toiletspullen
- Vloeistoffen (shampoo, tandpasta e.d.)
- Scheermes
- Gereedschappen. Geen messen, tangetjes, vishaken, etc.
- Plastic tassen
- Schijfgerei (pen/ papier etcetera)
- Armbanden (i.v.m. polsbandje die je krijgt, dat is het enige wat aan je arm mag)
- Zonnebril
- Sigaretten
- Alcohol
- Drugs
- Survivalgidsen
Op de paklijst staat wel: sandalen. Het staat er echt. Goede schoenen voor op rotsgrond, stevige sandalen, waterschoenen. Alledrie schoeisel wat ik nooit draag.
Ik heb geen sandalen meer aan gehad sinds de jaren '80! Moet ik er nu dan toch echt aan geloven? En jij?
Wat zou jij nooit aantrekken?
Je krijgt circa 4x per jaar inspiratie in je inbox. Wees niet bang het bericht vaker te ontvangen wanneer je meerdere keren de blogvraag invult, je e-mailadres wordt slechts één keer geregistreerd.
Naar het vorige artikel <||> volgende artikel.